Post juni: wat hebben coachen en hardlopen met elkaar gemeen?

Vorige week heb ik de opleiding tot ‘running therapeut’ gevolgd ( www.runningtherapie.nl). Bij running therapie wordt hardlopen ingezet om de psychische gesteldheid van cliënten te bevorderen. Uit onderzoeken blijkt een gunstige effect van hardlopen op het welbevinden. Het is bewezen dat bijv. depressieve klachten erdoor verminderen. Velen zullen herkennen hoe heerlijk het is om het brein tot rust te laten komen door hardlopen. De denkmachine wordt even in een andere versnelling gezet. Ik begeleid regelmatig cliënten die te maken hebben met klachten rondom stress en overbelasting. Ter voorkoming van een burn-out biedt coaching een zinvolle bijdrage. Dit geldt ook voor running. Hardlopen kan ook een onderdeel van – of een aanvulling op een coachtraject zijn.
Ik hoor sommige mensen denken: ‘hardlopen … néé, dat is niks voor mij!’. ‘Dat kan ik niet, ik heb last van mijn knieën, ik ben te zwaar, ik ben bang dat ik een hartinfarct krijg, ik schaam me voor mijn motoriek ‘. En natuurlijk, voor sommigen is hardlopen niet weggelegd. Maar echt: bijna iedereen kan running therapie doen. Het gaat namelijk totaal niet om de loopprestatie. De running therapie wordt volledig afgestemd op hetgeen de cliënt wil en kan. Waar het wél om gaat is ervaren hoe goed het je doet om buiten in de natuur, veilig samen met je running therapeut, een rondje te joggen. Bijna iedereen voelt zich na het hardlopen beter dan ervoor: meer ontspannen, rustiger en ziet het leven vrolijker. Hierbij zijn allerlei fysiologische en psychologische processen betrokken. Ook de ademhaling speelt een belangrijke rol. Er is veel interessante informatie hierover beschikbaar. Maar het belangrijkste is de ervaring. Dus ik zeg: doen! Gewoon beginnen, dan komt de rest vanzelf. www.modusjanssen.nl